Konya
Konya'da canlı Ukraynalılar, Rusya'nın ülkelerine müteveccih saldırılarını endişeyle izlem ediyor, savaşın müşterek an ilk bitmesini bekliyor.
Ülkelerindeki aileleriyle teknolojik olanaklar çerçevesinde ünlü ve görüntülü müzakere olanağı bulan Ukraynalılar, devir kurnaz sığınaklara revan yakınlarından salık alamayınca düşünce yaşıyor.
Kilometrelerce uzaktaki ailelerine maneviyat vermeye etkin Ukraynalılar, savaşın müşterek an ilk akıbet bulması düşüncesince afsun ediyor.
Yaklaşık 1 senedir Konya'da canlı 39 yaşındaki Anna Starovoitova, AA muhabirine, gezim işiyle çabalamak düşüncesince Türkiye'ye geldiğini söyledi.
Starovoitova, kızı ve oğlunun ülkesinde bulunduğunu belirterek, "Tatil nedeniyle oğlum yanımdaydı. Okul açıldığı düşüncesince 3 hafta ilk Ukrayna'ya gönderdim. Yaz tatilinde Türkiye'ye getirmeyi düşünüyordum. Yılbaşında buradaydı. Bir ay benim yanımda kaldı. 9 yaşındaki oğlum ve 19 yaşındaki kızım anneannelerinin birlikte kalıyor." dedi.
"Aradığımda arada sırada saatlerce ulaşamıyorum"
Ailesiyle genel ağ üstünden enformasyon kurarken güçlü aksaklıklar yaşadıklarına yer veren Starovoitova, ülkesine meydana getirilen saldırıların arkası sıra sonsuz "Ne olacak?" endişesi taşıdıklarını dile getirdi.
Ailesi düşüncesince baş döndürücü endişelendiğini vurgulayan Starovoitova, "Aradığımda arada sırada saatlerce onlara ulaşamıyorum. Her siren başladığı devir akrabalarım bodruma gidiyor. Annem, ilaç, yemek, su kabilinden malzemelerle valiz hazırlamış. Bir de ıvır zıvır kutuya kapik maması koymuş. Nasıl rahat olayım. Çocuklarım orada, kalbim orada. Artık bugün ego ½ si ölmüş, ½ si canlı biriyim. Ölürsem de öz toprağım olsun." ifadelerini kullandı.
Yulia Çapar da 5 senedir Türkiye'de bulunduğunu, 2,5 yaşlarında oğlu bulunduğunu bildirdi.
Annesi, babası, koca kardeşi ve kâffesi akrabalarının Ukrayna'da bulunduğunu özetleyen Çapar, şu şekilde konuştu:
"Ailemin yaşamış olduğu kent de bombalandı. Devamlı siren sesi geliyor. Korkuyorlar lakin savaşıyorlar. Sivil el öz şehirlerini korumaya çalışıyor. Ailemle kesif pıtrak görüşmeye çalışıyorum. Psikolojileri bozuk. Annem uyumuyor. 1 çağ ilk annemle konuştum. Marketler, raflar boş. Hiçbir nesne yok. Türkiye'den Ruslara çağırmak istiyorum, lütfen susmayın. Bu mücadelesi siz durdurabilirsiniz. Lütfen müşterek şeyler yapın."
